ریسک های پول مجازی ، بخش اول

 

در نظام بانکداری سنتی، بانک های مرکزیِ هر کشور مسئولیت ضرب و انتشار پول ملی را بر عهده دارند. مقادیر پول ضرب شده در هر بانک مرکزی مشخص بوده و اطلاعات آن به صورت متمرکز در دفاتر بانک مرکزی ثبت می شود. به عنوان مثال تمامی اسکناس ها و چک پول های صادر شده دارای شماره سریالی بوده که در بانک مرکزی ثبت شده و در هر زمانی با مراجعه به دفاتر بانک مرکزی قابل ردیابی و پیگیری است. در حال حاضر مدلی از تولید و انتشار پول در جهان رواج یافته است که به پول مجازی (Virtual Currency) ، رمزنگاری شده (Cryptocurrency) یا ارزپول مشهور است. این نوع از پول توسط بانک های مرکزی انتشار نیافته و شبکه ای از افراد به صورت غیر متمرکز و توزیع شده در سراسر جهان براساس یک فناوری به نام بلاک چین، تولید، انتشار و نگهداری موجودی آنرا به عهده دارند.

Bitcoin ، Ethereum، Ripple و  Litecoin  نمونه های رایجی از پول مجازی یا پول رمزنگاری شده هستند. این نوع پول با وجود تسهیلات و قابلیت مختلفی که به همراه دارد. در حال حاضر ریسک هایی نیز متوجه کاربران و نهادهای مالی نموده است. براین اساس نهاد حاکمیتی بانکداری اتحادیه اروپا (European Banking Authority (EBA)) مجموعه ای از ریسک های کلیدی پول های مجازی را شناسایی نموده و گزارش کرده است. در ادامه ریسک های مرتبط با کاربران، استفاده از پول مجازی در پرداخت و سرمایه گذاری بیان شده اند.

 

ریسک کاربران

  • معامله انجام شده جعلی بوده و قابل پیگیری نیست.
  • فرد در یک معامله صوری شرکت کرده است.
  • ارزش پول به دلیل تغییرات زیاد نرخ و ارزش برابری کاهش یافته است.
  • تراکنش‌ها و مبادلات فرد به صورت ناآگاهانه و یا ناخواسته مشمول مالیات شده است.
  • خرید پولی که فاقد مشخصات مورد انتظار است.
  • فرد به عنوان یکی از اعضای یک گروه Miner فعالیت کرده لیکن به اندازه سهم عادلانه‌ای که باید از مشارکت دریافت کند، عایدی نداشته است.
  • ظرفیت پردازشی کاربر برای استفاده و بهره‌مندی سایرین مورد سو استفاده قرار گرفته است.
  • به دلیل تغییرات در پروتکل و یا سایر مشخصات فنی، فرد دچار ضرر و زیان شده است.
  • فرد نمی‌تواند مخاطرات و تهدیدهای ناشی از پول مجازی را شناسایی و تحلیل کند.
  • فرد ممکن است بواسطه برخی از قوانین و مقررات مجرم شناخته شود.
  • فرد بواسطه دزدیده شدن و یا سو استفاده از کیف پول الکترونیکی پول مجازی خود را از دست دهد.
  • فرد بواسطه هک شدن معامله پول خود را از دست دهد.
  • هویت فرد در زمان دسترسی به پول دیجیتال دزدیده شود.

 

استفاده از پول مجازی به عنوان ابزار پرداخت

  • فرد زمانی که طرف دیگر معامله در انجام تعهد خود برای انتقال وجه با مشکل روبرو می‌شود، متضرر می‌گردد.
  • فرد زمانی که از دستگاه‌های دریافت پول نقد استفاده می‌کند، ممکن است با تقلب و فعالیت‌های سواستفاده روبرو شود.
  • افراد نتوانند پول را در مراکزی که قصد خرید دارند خرج کنند چرا که فروشنده از دریافت پول امتناع کند.
  • فرد نمی‌تواند پول مجازی را به یک پول معتبر دیگر تبدیل کند.
  • فرد پس از گم کردن و یا فراموش کردن رمز عبور نمی‌تواند به کیف پول الکترونیکی خود دسترسی داشته باشد.

 

استفاده از پول مجازی در سرمایه‌گذاری‌ها

  • فرد به دلیل تغییرات مداوم در نرخ و قیمت پول، منافع خود را از دست داده و متضرر گردد.
  • فرد پول مجازی را در بازارهای سرمایه‌گذاری تحت پوشش قانون سرمایه‌گذاری کند و پس از زیان متعهد به جبران آن گردد.
  • فرد با دریافت اطلاعات غیرمعتبر در خصوص نرخ برابری پول متضرر گردد.
  • فرد در طرح‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کند که جعلی و غیرمعتبر است.
  • فرد با هدف سرمایه‌گذاری پول را خریداری نموده لیکن نمی‌تواند به قیمت مورد انتظار آنرا بفروشد و زیان می‌کند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Scroll to Top