1. کنترل داخلی ، فرآيندی است که توسط هیات مدیره، مدیریت و سایر کارکنان برقرار می شود تا از دستیابی به هدف های زیر اطمینان حاصل گردد.
• اثر بخشی و کارایی عملیات
• قابل اطمینان بودن گزارش های مالی
• رعایت قوانین و مقررات مربوط
2. کنترل داخلی یک فرآيند است. از این رو یک اتفاق مقطعی نیست. بلکه مجموعه ای از فعالیت های مستمر است. کنترل داخلی دارای ورودی ها و خروجی های مشخص است. کنترل داخلی با استفاده از منابع سازمان اجرایی می شوند.
3. کنترل داخلی، تحت تاثیر افراد است. کنترل داخلی، به تنهایی یک سیاست دستوری، یا شکلی نیست بلکه، در قالب و چارچوب افراد، در هر سطحی از سازمان مستقر می شود. از این رو فرهنگ سازمان تاثیر قابل توجهی بر اثربخشی کنترل های داخلی بر عهده می گذارد. فرهنگ حمایتی باعث می شود تا نظام کنترل های داخلی با قوت بیشتری عمل کند.
4. از کنترل داخلی می توان انتظار داشت تا تنها یک اطمینان منطقی را به مدیریت، و هیات مدیره شرکت ارائه نماید و نه یک اطمینان مطلق. کنترل های داخلی استقرار می یابند تا نتایج نامطلوب ریسک ها را به حداقل برساند لیکن به دلیل ماهیت پویای ریسک ها، نمی توان با اطمینان گفت که کنترل ها موثر خواهند بود. از سوی دیگر کنترل ها با محدودیت های ذاتی نیز روبرو می باشند که اثربخشی آنها را محدود می کند.
5. کنترل داخلی، ابزاری است برای دستیابی به یک یا، چند هدف مجزا اما وابسته به یکدیگر . همانطور که ریسک ها بر یکدیگر تاثیرگذار هستند، ریسک ها نیز با یکدیگر در ارتباط بوده و بر هم تاثیرگذار هستند. یک کنترل می تواند چند ریسک را محدود کرده و زمینه تحقق چند هدف را برهم سازد.
6. کنترل های داخلی، واکنش به ریسک هایی است که مدیریت، برای کاهش تاثیرگذاری و یا تهدیدات احتمالی ریسک های ذاتی بر دستیابی به هدف ها، انجام می دهد.
7. فعالیت های کنترلی، فعالیت هایی است که توسط مدیریت، هیات مدیره و سایر کارکنان، انجام می شوند تا ریسک ها، کاهش یابند و سطح احتمال دستیابی به مقاصد و هدف ها در سازمان افزایش یابد. فعالیت های کنترلی، همچون هدف ها می توانند در سه مقوله عملیات، گزارش های مالی و رعایت تفکیک شوند.